Selda Bağcan Maden İşçileri Şarkı Sözleri
Umutsuz bir sonbahar günüydü
Çocukları uyurken çıktılar
Ereğli sokaklarına
Üzülmez'e gidiyorlardı
Kır düşmüştü kemikten şakaklarına
Diverekli kazmacı ali çakır ömrü kahır
Çehresi bakır, elleri nasır, yatağı hasır
Yanında tırnaklarını maden ocaklarında kazma etmiş hakkı kaya
Sevgili topraklarda yürüyorlar yaya
Onlara deniz kaya, yer kaya, gök kaya
Son sigaralarını bir lamba gibi yaktılar ağızlarına
Oturdular kuru yapraklı hazan ağacı altına
Etraf ıssızdı, toprak susuzdu
En dertli olanı çaycuma'lı ali uslu'ydu
Giderim bende bende Bir arzum kaldı sende
Türküsünü söylediler hep birlikte
Yürüdüler el ele
Gidiyorlardı cennet bahçelerine
Her yıl şehit düşen kömür işçilerine kavuşmak inancı içinde
Yürüdüler yürüdüler dilaver kömür ocağına geldiler
Hakkı dedi ali satılmış dedi hakkı önleri toz dumandı
Etrafı karanlıktı
Sarsıldı topraklar kömür o canavar
Bağırdı kardaşım vay anam yandım
Verdiler el ele gönüller gönüle
Sonra sarıldılar kömürün ateşine, kibrit oldular
Yok oldular, var oldular
İşçiden yana yeraltında bir dünya var
Bir dünya var bir dünya var bir dünya var
hic unutmam babam bu kadinin kasedini almisti her pazar sabahi bu kadini dinliyorduk her sarkisini ezbere biliyrum dualarimiz sizinle emekci abilerim
ahişe karı bu maden olayını bile ranta çevirmiş amk
Lafını bilde konuş amına kodumun çocuğu.Bu şarkı 1976'da çıktı.
Ayıp ettin kadına durup dururken neden küfür ettin ne güzel sanatını yapmış
KÖMÜRÜ SEVMİYORUM . . YA UĞRUNA CAN VERİLİYOR YA DA UGRUNA ONURUNU SATIP OY VERİLİYOR . . GÜN HALA KÖMÜR KARASI . .
basimiz sagolsun
SELDA BAĞCAN – MADEN İŞÇİLERİUmutsuz bir sonbahar günüydü Çocukları uyurken çıktılar Ereğli sokaklarına Üzülmez’e gidiyorlardıKır düşmüştü kemikten şakaklarına Diverekli kazmacı ali çakır ömrü kahır Çehresi bakır, elleri nasır, yatağı hasır Yanında tırnaklarını maden ocaklarında kazma etmiş hakkı kayaSevgili topraklarda yürüyorlar yaya Onlara deniz kaya, yer kaya, gök kaya Son sigaralarını bir lamba gibi yaktılar ağızlarına Oturdular kuru yapraklı hazan ağacı altınaEtraf ıssızdı, toprak susuzdu En dertli olanı Çaycuma’lı Ali Uslu’ydu"Giderim bende, bendeBir arzum kaldı, sende" Türküsünü söylediler hep birlikte Yürüdüler el ele Gidiyorlardı cennet bahçelerineHer yıl şehit düşen kömür işçilerine kavuşmak inancı içinde Yürüdüler yürüdüler Dilaver kömür ocağına geldilerHakkı dedi "Ali!", satılmış dedi "Hakkı!" önleri toz dumandı Etrafı karanlıktı Sarsıldı topraklar kömür o canavar Bağırdı kardaşım vay anam yandımVerdiler el ele gönüller gönüle Sonra sarıldılar kömürün ateşine, kibrit oldular Yok oldular, var oldular İşçiden yana yeraltında bir dünya var Bir dünya var, bir dünya var, bir dünya var...
Dinlerini onurlarını şereflerini namuslarını Maddiyata satan Ey yaradılmışların en aşağılık mahlukları Görün ... Üc kuruş ücrete milletiniz ne hallerde çalışıyorlar. Mevlam mekanınızı cennet etsin. Peygamber Efendimize komşu etsin inşallah .
Bunu ne zaman dinlesem içim biraz burkulur. Ne tuhaf; bu işçilerin 1 ayda kazandığını zenginler 1 günde harcıyor.. Niye bu sistem bu kadar adaletsiz olmak zorunda amk dünyasında.
beter bocek Kardeşim hepsi aynı bok ne komunizm ne kapitalizm. Paran yoksa hiçbirşey değilsin, ama varsa kralsın.Kimi gider madende şehit olur ailesinin rıskını kazanmak için, diğer zengin zübbeleride akdenizde ve ege de diskolarda uyuşturucu içer yok magazine çıkar