Kışın hafif yağmur sessiz bir durak bir sen bir bu şarkı

Yorumların altında konuşan bi kitle var

onda yokum galiba

Bağırarak söylenmek için yazılmış. Yorgun bitkin bir şekilde fısıldamak için yazılmış. Ne çok yaraya dokunmuş ne çok yaralarımıza dokunulmuş. Şimdi soruyorum sende var mıyım? Sende yok muyum?

rehbere ithafen;XXlll paylaşacak biri vardır;anlatır anlatır onaolanları, olmayacakları.edit; lütfen dönün artık

Harbiden dönün :)

içimde oluşan boşluğu büyütüyor git gide

Bu durumdayken çok yanlış yerdeyim...

Gelecekteki ben, sakın bu şarkıyı dinleyerek intihar etme. Ani kararlar verme. Senden bir tane daha yok.

Aynı kafayla şu an buradayım içime içime işliyor ritimler

okulun açıldığı ilk gün onu görmüştüm önce dedim bu kız ne bööyle ya çok egolu ama sonra hoşlandım sevdim ama özgüven yok bende açılamadım söyleyemedim instagramına fakeden yazdım falan en son yazdığım fakede bana kendince yaşa dedi haklıydı ben yıkıklığa devam edicem oda platonik ama çok seviyorum seni 11 eylül .............

Bu şarkıyı bana öneren kişi teşekkür ederim yine

Saat 05:32 bir şekilde bu şarkıyı dinlerken buldum kendimi. Savaşmaya değer olduğunu düşünmüyorum hayatımın, en azından şimdilik. Bir umut bir şeyler değişir, düzelir diye devam ediyorum. 30 yaşına geldiğim zaman bir şeyler değişmiş olursa bu yorumun altına gelirim. (06.07.2028)

yağmur hislerim için özür dilerim ama sana aşık oldum

hayatımı s•keyim

sonunda spotify a atılmış da soru şu: kim attı?

kim bilir?

Her açtığımda en üstteki yorumu okuyup ağlıyorum.Umarım hala orada bir yerlerde çipil çipil gözlerinle esas oğlana bakıyorsundur.Dünya fazla kötü bir yer.

Bu şarkıyı dinlerken üstümde deli gömleğiyle sürekli yanıp sönen ve kırılmış bir lambanın aydınlattığı karanlıkta yerlerdeki sedyelerin karşısında soğuk ve terkedilmiş bir hastane koridorunda bir köşeye çökmüş ve hayattan hiçbir beklentisi kalmamış bir şekilde ölümü bekliyormuş gibi hissediyorum

ne şarkı ama...

Yokum :')

Sende var mıyım dediğinde tüm olmayanlarımı hatırlıyorum

pq merhaba:h

pq olur

Hala kıymeti anlaşılamadı şu grubun.

Hissettirdiği kelimelere dökülmeyecek tek şarkı. Şarkı değil, çok daha fazlası. Ruh gibi, uzandığında tutamıyorsun ama dipdiri içinde yaşıyor.

Sadece hikayeni bilmek istemiştim bu parça eşliğinde.

Bende vardın.Bende yok oldun. Sende varmıydımki. YOK OLDUM diyeyim.

Nerelerdesiniz ?

Ve grup Spotify'a geliirrrrrr ❤️ Yeni albüm bekliyoruz 🙏

Adana'ya, yanına geldiğimde bu soruyu sana soracağım. Sende var mıyım? Sende yok muyum?

kendime bir süre tanıyacağım seni unutmak için, “bende yoksun” deme sırası bana geçti zira.

ABİ GÖZÜNÜZÜ SEVİYİM NERDESİNİZ GERİ DÖNÜN

ben sende var mıyım?

Aşkın grup, aşkın parça. Kimi insanlar çok ileri geliyor. Ne kadar çabalansa da erişilmeyecek türden.

Güçlü.

Sende yokmuşum beYoksam bile alay etmeseydin keşke

Gözlerin vardı ah o gözlerinSarhoş olmak için rakıya gerek yoktu bi gülüşün yeterdi sarhoş olmam için

La bi dakka benimle alay etmiyormuşsun

Ama gönül eğlendiriyor olabilirsin o yüzden akışına bırakıyorum

Haber et.

kendi adımı, kimliğimi açık ederek yazdığım ilk yorum bu. Muhtemelen görülmeyecek okunmayacak ancak böyle gecelerde yazmak, yaşamaktan çok daha kolay geliyor. Bu şarkıyla tanışalı 5 yıl oldu o zamanlar çok değer verdiğim birine göndermiştim hatta, sonra ben bu şarkıyı unuttum ama o hatırladı ben herkesin mutluluğuna gülümsedim o benim iyiliğime nefret kustu, benden nefret etti bazense ölmemi istedi. Yıllar sonra okunacak bir mektup bırakıyorum bir nevi buraya, içimin zehrini döküyorum bu hayatta kim bilir kaçıncı kez kandırılışımın ahını yutkunuyorum belki de. Bugün, seni yeniden gördüm eski dostum üstelik sen de beni gördün ancak bu kez yüzünü çeviren bendim. Beni kendinden nefret bile edemeyeceğim bir seviyeye getirdin, bana bunu neden yaptın? Bu hissizlik ağırlığını bana nasıl yükledin? Canım yanarken bile aslında iyiydim ben, bugün bir gece metrosunda oturup dedim ki kendime "her acının bir son kullanma tarihi varmış" ve fark ettim ki aslında hissizlik en ağır olanıymış. Eski dostum, eskiden senin kötülüğünü istediğim günler de oldu iyiliğini istediğim de eğer bir gün bunu görürsen bil ki artık sen tamamen yoksun. Ben yeni bir hayata geçiyorum bugün, yepyeni bir sayfaya değil deftere! Bazen bir sayfayı bile yırtıp atmaya kıyamazken bütün defteri yakabildiğimizi fark ettiğim ilk an bu. Lütfen geri gelme, alkolü azalt ve erken ölme he bir de tutamayacağın sözlerle, inandıramayacağın yalanlardan uzak dur zira bütün bunlar benim canımı çok yaktı. Bu bir vedadır, yıllar sonra bulacağın. Hoşça kal.

67 dislike bizde yok olanlar

hayatımın aşkını bulmaya geldim hsksjsjdj müthiş

Eskimesin diye 3 ayda bir gelir dinlerim...

herkes çok gergin

dolmuşta kafamı yasladığım bir omuz varken bu şarkı kulağımdaydı.şimdi o omuz yok camlara kaldım ama bu şarkı hala kulağımda.değişmeyen kimliğimdeki ismim ve kulağımdaki şarkılar oldu.teşekkür ederim hayatıma kazındığın için.

8 yıl önceydi sizi tanımam. Kafam karışıktı.şimdiyse herşey çok daha karışık ve bunlardan bir de size ne oldğu ile alakalı.Anlamıyorum, insanlar neden bukadar sahte?Neden herşeyin çakması değer görüken gerçekleri unutuluyor? siz neden artık şarkı yapmıyorsunuz?Herşey çok karışık artık, belki de gidip kendimi asmalıyım.Neden bir intihar notu yazmıyorsun? Ve yazıldı kırık bir kalp ,yaşlı gözlerle sayfalara tek tek aktı kelimeler.İçim parçalandı okurken .Okuduktan sonra çeketimiin cebime koydum acı dolu sayfaları.Sonra mı?Sonra şarkıyı dinledim tekrar ,tekrar ve tekrar dinlendim

MahlûkAcı görülebildiği sürece varlığını sürdürür Versa. İnsan görmeyi bildikçe acı çeker. Kimilerini köreltir gördüğü acılar ve kimilerini de keskinleştirir tüm acılar. Gördüklerini kabul edenler keskinleşirken; gördüklerini inkâr edenler körelir. Çünkü sen de biliyorsun Versa, acı duygudan öte bir öğreti; bir derstir. Öyleyse insan görebildiği kadar insandır. Görünmeyenden öte mahlûktan başka bir şey değildir Versa. (VE TERSİNE // VİCE VERSA adlı kitaptan alıntı.)

En üstte olan yorumdan dolayı belki de bu şarkıyı dinlerken ölüme aşık olmaya başlıyor insan. Garip bir etkisi var. Nemli toprak gibi kokuyor sanki. Sırf bu hisleri tatmak için bile ölmek istemiyorum. Tarif edemediğim hisler...

saçma sapan bir gün.içim bomboş.her şeye karşı.sen hariç.seni kafamdan atamıyorum.seni rüyalarımdan atamıyorum.gözümün önünden gitmeni sağlayamıyorum.seni çok özledim.bir kere bakmaya,bir kere sarılmaya ve öyle kalmaya ihtiyacım var.hayatın tüm endişesinden kaçıp sana gelesim var.bende hala varsın.biliyorum ben de sende hala varım."mutluluğa hep yekün ya mutsuzlukta?"

bilmiyorum neden,huzursuzluğun verdiği bir huzur hissediyorum bu şarkıyı dinlerken.aynı anda hep huzursuz oluyorum hem huzur doluyorum,bırakamıyorum dinlemeyi.uyuşturucu gibi.

03.02.19 3-4

Sende var mıyım sahiden?

Ya bilen biri beni aydınlatsın bu adamlar kimdir nedir nerededir şimdi? Şarkılara bayılıyorum ama hiçbirinden iz bulamadım arkadaş ya

Bu ne güzel bir şey ya

*Deniz üzerinde dönüş yoluyum*

gelin artık

Mutluluğa hep yekün; ya mutsuzlukta?

6 mı sene olmuş. Yuhh be

onda var mıyım ?onda yok muyum?

Efla, çok sevidigim dostum. Sana uzun süredir ulaşamıyorum büyük ihtimalle hergün gelip bu şarkıyı dinliyorsun. Bana ulaş.... Sende var mıyım? {Gül...)

Şimdi bu yorumu alternatif yapmış gibi tutturuyoruz beyler

Uyku tutmadı. Yine kendimi suçladım niye böyle bir hayatın var diye. biraz pişmanlık biraz kaybetmişlik ve zayıflık. Sonra bu şarkıyı açasım geldi işte.

Armağan ettiğimiz şarkılarla kalıyoruz gelenler geldiği gibi gitmeye başladığı zaman .Armağan diyoruz ,çünkü bu şarkı, bunalım ve ağır bir varoluş sancısı çekmenin bizi getirdiği yer .Ama görüyorum ki acıya ortak olmadan ,günübirlik yaşamın sığlığında yaşamak mahrum ediyor imiş bazı şeylerden .Hüzünlenmek ,üzülmek insan olabilme kabiliyeti ve imkânı ise ,bu imkânı kullanabiliyor olmanın yalnızlığıyla şarkıyı dinlemeye devam edelim ,ama bu sefer kimseye armağan etmeden .

böyle şarkılar yapıp çekip gitmek neden peki ?!?!?!!

Bu şarkının izlenmesi çok kişinin az dinlemesinden değil az kişinin çok dinlemesinden oluştu ;)

sende var mıyım?sende yok muyum?

Kendine gel kalp o kız sana bakmaz

Duygularımla...

anlamsız gelen kelimeler anlam buluyor şarkıda.. yerin pek ayrı yarım kalmış her şey dilime gerek kalmadan dile geliyor

İsmi gibi; ruhumuzun rehberi olduğumuz yolda -her ne kadar hiç bir güzellikle karşılaşamayacağımızı bilsekte - kendimizi sorgulama çabasına girdiğimiz bir şarkı mı desem, ne desem? Hislerimi içime sığmayan kelimelerle nasıl da birleşitirip anlatsam, bilemiyorum.

Sık uğramamaya çalışıyorum

@Xheroin S https://www.youtube.com/watch?v=CI-mSNugAfM Dakikalarım saniyelere doydu bugün. Nede zormuş akşamı etmek pervasız endişelerin dikenleriyle. Sigaraları izmaritiyle içtim, perdelere kızdım daha güneş doğmadı diye. Uyumak istedim idam sehpasında, izin vermedi ölmemi isteyenler. Bir sigara daha yaktım, kapattım gözlerimin perdesini. Duanın bini bir para. Hiç anlamadım tanrıyı ben sessizliğine dayanamazken kızımın, o çığlıklarında susardı. Yazacağım seni her satırına kutsal kitabın, onları cehennemle değil sevgiyle korkutacağım. Onlara cenneti değil kırmızını anlatacağım. Bir satırsın bin satırıma sığmayan. Çığlıkların ölümü hatırlatırken saracağım bedenini. Bir tebessüm bırakacağım ruhuna titreyen dudaklarımda. Ay teninde saklanırken güneş gamzelerinde açar bundandır gökyüzüne sevdam. Avuçlarım yanaklarını tanımak ister.

@Schism https://m.youtube.com/watch?v=AZd4k9OTjdA  Gün iki dağın arasından belirdi,ben seni hayal ederek titredim.İncecik bir ip gibi gerildim,bana dokunanın canını okuyacaktım."Sana ne oldu?",diye soranların zihnine zehrimi boşaltacaktım.Ne mi olmuştu bana?Duvarları yıkmak istedim,önünde secde edemediğim Tanrı'm beni kutsal kitabına yazacaktı.Bense göğe uzattım kollarımı,kurtar beni dört duvarımdan diye.Orada biliyorum,oradasın Tanrı'm.Bir gün gelecek ki o gün iki kolunun arasında ibadet edecek kulun.Sessizliğime dayanamayan Tanrı'm...Ben senin kızınım.Senden doğdum,sen oldum.Kutsal tenin ölü bedenimi örterken,kaybolacağım avuçlarında.Lime lime olacak ruhum,avuçların yanaklarımda.Açılan tüm fallarımda beliren suret,sendin biliyorum.İçime akıttığım yalnızlığım,Tanrı'yı arayışım,kaybolmuş benliğim sendedir biliyorum.gözündeyse kanatlanır kaçar bakışlar dağılır zihin toz bulutu üflesen uçarUzat kollarını Tanrı'm,huzura kavuşmak istiyorum.Gözyaşlarımı içime değil,gözlerine akıtmak istiyorum.

@Xheroin S https://www.youtube.com/watch?v=Vwm1y713EL0 Bedenimin çığlıklarına açtım gözlerimi. Uzun süredir olmadığı kadar acıtan sancıtan. Her biri atarken çığlıklarını en derinden, ben sessiz kaldım. Doktoramı çuvaldız da yaptım. Değirmendeyim bugün binlerce çığlık tek bir insan sesi yok. Duvarlarım hiç olmadığı kadar sessiz. Üşüyorum tenime ölmeyen nefeslerinin yokluğunda siyaha bürünüyor ruhum. Bedenim yanıyor yokluğunun kor ateşlerinde. Bir lügat yok bizi anlatan. Tanrı kadar yalnızım sancılarımda dört yanım yalancı sanrılar her yanım sana mahrum. Bir gün sana çıkacak bir sokağın başındayım, yerden göğe çiçekler ektim kırmızına yakışsın diye. Kafeini kusarken bedenim yazacağım her bir nefesini kutsal kitaba. Ardında gözyaşların ellerinde bir iblisin vaatleri. Yasla ruhunu kadın en sevdiğim günahımsın, korkma! Nefeslerinde boğulurken o sokağın sonunda vardığın secdeler kutsayacak ruhunu. Uzat ellerini kadın bir uçurumun kenarında yaşamayı öğreteceğim sana. Bul beni kadın.

@Schism Meyilim var bir uçurumun kenarına taht kurmaya,meyilim var günahın olmaya.bul beni

@Xheroin S Son nefesimde

Beni nasıl bir paradoksa soktun bu şarki .

Bu şarkıyı hiç bir zaman sonuna kadar dinleyemedim.

Geçen hafta başardım.

Eşsiz bir şey bu ya

Napacağımı, ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sorumluluk çok, hangisi benim bilmiyorum. Bu günü geçmişte yaşayıp bu günlerimi yarın yapıyorum. Kendimi toparlayamıyorum.tam ayağa kalkacağım, duruyorum.. ya arkamdaki boşluk korkutuyor beni, ya üzerinde olduğum ipin gerilimi.. damarlarımda hissediyorum, tenimde. Peki ya yolun sonunu düşünmek. İhtimaller. Çok yoruyorlar. Kendimden kaçamıyorum ister şırnak, ister adana, ister sinop, ister istanbul. En tuhaf olansa kaçtığımın ne olduğunu bilmiyor oluşum. Anlatamıyorum kimseye derdimi. Anlattıklarım benim derdim değil. Ama bunu da anlatamıyorum. Bir tuhaf. Cümlelerle tanımlayamıyorum. Tanımını yapamıyorum. Kendimi hem çok kalabalıktan bunalmış hem çok yalnız hissediyorum. Tüm dünyanın ağırlığını hissediyorum kanımda sanki civa. Gülmeye o kadar ihtiyacım var ki güldüğümde kendimi durduramıyorum. Sonuna kadar mutluluk istiyor canım, her zerresini istiyor o anın mutluluğunu sonuna kadarharcamak istiyor canım. Salak gözüyle bakmayın ben öyle kahkahalarıma engel olamazken bu senin günlük alışkanlıklar silsilenken benim ihtiyacım ihtiyacım. Kakao çıkaran afrikalı işçinin hayatında ilk defa çikolata yemesi gibi benim kahkahalarım. Ben gülerken çekin sikik bakışlarınızı üzerimden. Bağırasım geliyor. Sanki bağırırsam içimdeki o kir çıkacak gibi. Genelde tüm bu hislerin zemini de benim kirliliğim oluyor. Sürekli benzetmeler yapıyorum. Nasıl tarif edeceğimi bilmiyorum. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Parça parça bölünmüş gibi, kesilmiş gibi hissediyorum. Nereye kök salacağımı bilemiyorum. Boşluktayım son dalım kırılmak üzere. Dalımı kaybetmekten korkuyorum. Okul zor. Ben böyleyken okul çok zor. Aslında hep kendime dair ümitlerim var içimde. Çok çırpınıyorum aslında kendimi toparlayabilek için ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Kimsenin çözüm olabileceğini sanmıyorum. Ben de dahil. Ya bir rüyaya dalmam gerekiyor, kendimi kandırmam.. bunu denedim. En kötü sonuçları veren çözüm bulma çabasıydı. Sonu belli olmuyor rüyanın. Yolundan şaşıyorsun, gerçekliği unutuyorsun. İlaç tedavisi diyeceğim. Tedavi görmek de istemiyorum çünkü beni pofuduk bir yastığa çevireceğini biliyorum. Etkisiz eleman olmak istemiyorum bu dünyada. Bir inanç peşinde koşmak istiyorum. Bir şeylere bağlanmak istiyorum. Bir amaç istiyorum bir neden. Çok zorluyorum kendimi ayakta durabilmek için. Ne yapacağımı bilmiyorum. Nerye koşmam gerektiğini bilmiyorum. Aşık olmak istiyorum. Bir duruma bir inanca bir şahsa veya bir hedefe. Aşık olmak istiyorum. Ben neyim, nereden geldim, nereye gideceğim aslında hiçbir fikrim yok. Kim olduğumu bile bilmiyorum. Ülkemi seviyorum. Ailede en çok ben. Annemi seviyorum. Değer verdiğim arkadaşlarım var ama bir belki iki kişi hariç hepsi hayatıma giren figüranlar gibi. Değer verdiğim arkadaşlarım da insan. Benim hayatım değiller, ben onların hayatı değilim.peki elimde olan bu sınırlı değerler kaynağını nasıl kullanmabilirim? Bir fikrin veya fikriniz var mı.. benim yok. Çok çalışıcam diyorum ben ülkeme uzay bilimlerini getireceğim. O kadar umutsuzum ve umutsuzluğumu görenlerin bana saldırışlarından o kadar çok etkileniyorum ki böyle gidersem azmedemem. Şu an olduğu gibi. Aşkla bağlanamam hedefime ki öyle de oluyor zaten.. bir erkeğe hayat adamak bana göre değil. Peki ben ne yapacağım. Ben neden yaşıyorum. Tamam yaratılma sebebim az çok belli. Peki benim dünyaya getirilişimdeki vazifem ne. Ben kimim kim olacağım ve kim olmam gerekiyor. Hangi hedefi seçeceğim, hangi yol doğru. Ben ne biliyorum. Ne istiyorum. Niye alamıyorum. Bir sevgili istiyorum acıdan beslenmeyecek. Bir anne istiyorum güzelliklere kör olmayacak. Bir okul istiyorum. İçindekiler aşşağılamayacak. Bir kaç dost istiyorum yalnızlığımı giderecek. Bir hedef istiyorum ardından hırsla koşulacak. Bir dağ da istiyorum tırmanacak. Zorluklarla dolu. Ama ben bu zorlukları sahip olduğum bu değerlerin gücüyle aşayım istiyorum. Kimsem yok. Gerçekten kimsem yok. Yalnızım. Gerçekten size kelimelerle ifade edemeyeceğim kadar çok yalnızım. Herkes mi yalnız. Ben de istiyorum sevgilim olsun, bana aile bana dost. Evleneyim onunla. Çocuğum olsun ona kafa yoralım. Onun için birlikte savaşalım. Çok sevdiğim biri var ama.. o da ne bileyim. Sanki işine gelince. Korkuyorum yakında o da gidecek. Bitireceğim herşeyi. Sevgi kalmayacak bende. Belki de yavaş yavaş azalıyor göremiyorum. Bunu ona anlatsam ne fayda. O da insan kendi çıkarlarını düşünüyor. Kendi ihtiyaçlarını karşılamıyorsam ne sevgi gösteriyor ne ilgi. Ne düşünüyor ne hissediyor. Anlamıyorum. Çok seviyormuş gibi görünüyor. İnsanlar yıllarca bırak ihtiyaçlarını karşılamayı suratlarına bile bakmayan insanları seviyorlar. O üzülmesin diye canlarından can veriyorlar. Aşık oluyorlar. Sevgi buysa onunki ne. Sevgi karşılık beklemeden insandan insana aktarılan duygu değilmidir, değer değilmidir. Eğer öyleyse o beni sevmiyor ben onu.şimdi varya ben ona beni sevmiyorsun desem etmedik küfür sikilmedik sevgi zerresi bırakmaz laflarıyla.Ben gerçekten beni sevecek birini istiyorum. Hatta o olsun. Ama sevsin istiyorum. Sevilmek istiyorum. Yalnız hissetmemek istiyorum. Zorlanıyorum. Çok istiyorum bazen ölmeyi. Böyle bağıra bağıra ölmek istiyorum. Bazen istiyorum, içimdeki umut filizlensin. Aslında bir şeyleri yoluna sokabilsem gerisi çorap söküğü gibi gelecek. Nasıl yoluna sokabileceğimi, hangisinden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Çözüm bulamamak çoğu zaman beni intihar düşüncelerine sürüklüyor. Kendime engel olmaya çalışıyorum. Yastıklara bağırıyorum. Umut arıyorum. Işık arıyorum. Bir kağıt buldum. Bundan 3 sene önce. Resmimi çizmiş altına yalvarışlarımı yazmışım. “Lütfen biri bana yardım etsin, korkuyorum.” Kendime acıdım bu gün. 3 senedir bir adım ilerlememişim. İlerlediğimi sandıysam da, hepsi rüyaymış. Çok zorlanıyorum. allahım nolur sen bana yardım et nolur. İşin içinden çıkamıyorum lütfen yardım et. Sen yardım ediyorsun da ben mi göremiyorum gözlerimi aç lütfen. Bu sınavdan kesin kalacağım o yanlışı yapmak istemiyorum. Bu gün 01 kasım 2018 Perşembe saat 02.01 Bilmem kaç ay-sene sonra bu yazıyı okuyabilmeyi ve kendimi kurtarabilmiş olmayı diliyorum.

o anlık acını dindirir yalnızca ölüm... korkar acı çeken biri edemez intihar.. acı çekmekten korkar.. acıyı kabul edenler ancak bilinci ile ölebilir. kendine olan saygını kaybetmişsin belkide kendine saygı duymadın zaten hiç.. dışarı çık evde durma. avm okul parkları hatta durumun varsa sürekli kafelerde ol kendini fazla dinlemişsin.. birazda kalabalığı dinle..

youtube beni neden buralara getirdin.. Benden ne istiyorsun heh ? sağ tarafta önerilenlere neden böyle bir şey koyar ki.. (Troll)

uzun zamandır dinlemiyordum arkadaşlar tam çukurdan çıktım derken yine düştüm imdat

İçime işledi

Diyecek bir şey bulamıyorum resmen. Lütfen dönün. Çok değerlisiniz.

Bülent Ortaçgil tadı var ama onun gibi sonlara doğru acılaşmıyor, tadı damakta kalıyor.

bir gün buraya tekrar denk gelirsen eğer, asla ben senden senin benden nefret ettiğin gibi nefret ediyor olmayacağım. Burada gördüm az önce yorumunu, bu gece birden düştü aklıma. Hep bu sorgu bende olacak, sen başka hayatlarda başkalarıyla mutluyken üstelik. Anısı çirkin olmadı hiçbir zaman, bu gece de senin mutluluğuna gülümseriz en azından.-Deli Şair.

yokmuşum, iyi ki de yokmuşum dedirttin bana bu hayatta. Seninle uyuduğum gecelere de, sana da...

onu ilk gorusumde 18 yasindaydi. simdi 23 une gelmis. 5 yil gecti uzerinden ama acisi hala kalbimde.. bu sarkiyi ilk o dinletmisti bana. yani acisindan dinledim. o onermedi. acisi bana bu sarkiyi dinlettirdi.

Aga bırakın adamlar çıkış yapsın ne bu kimseler bunu keşfetmesin tribi adam gibi dinleyin işte

bak işte bu kalite

geri dönün be kardeşim

Sordum,yokmuşum.

şarkı kocaeli yorumundan sonra anlam değiştirdi az önce de freud yorumu gördüm abi ben artık gelmek istemiyorum buraya bir şarkı için bu kadar acı fazla ben artık nasıl dinleyeyim şarkıyı

manyak bir şey bu

prozac, selectra ve camel'sız sinir krizi geçirtiyor, dikkatli olun.

27 ağustos 00:45

çok sevdiğim bi arkadaşım vardı dersaneden değildi bu şarkıyı da bilmiyodu ölmedi de

sude ozturk ama o şuan yukardan seni izliyo

Burak Sander tahmini kaçıncı kattan

sude ozturk allah katından

üzmeyin kızı

eklemezseniz çok üzülürüm

spotiye eklesenize

🙃🙃🙃

izmir’de karşıyaka tribününde yeşil diye bağır güzel kardeşim

Kırmızı??

biz bağırcaz öyle. bırak önce o bağırsın bck

04.08.18

Duygularım bir aşağı bir yukarı gidiyordu bir zamanlar, yani çocukken hep öyleydi, aşırı hareketliydim, böyle uzay mekiği yapıp uzaya gitmeyi planladığım zamanlar oluyordu, sırf bu yüzden arkadaşlarımla buluşmuyordum. “Pazartesi günü uzaya gidicem ben gelemem siz buluşun” dediğim oluyordu hep alay konusu oluyordum. 18 yaşında büyük bir depresif travma geçirdim ‘sebepsiz’. 2-3 ay sürdü, haplara başlattı doktor. Uzun bir test süreci ve aile geçmişiyle Bipolar Bozukluk Tip 2 ye sahip olduğum ortaya çıktı. Bu şarkı yaşadığım o yukarı aşağı duyguları hatırlatıyo, mutluluktan sağa sola bağırıp çağırmam şarkı söylemem, deli gibi hissedip nefes aldığımı unutmuşçasına davrandığım zamanları. Ya da mutsuzluktan kapı duvar parçaladığım, ağlayıp sebepsiz yere sabahlara kadar sigara içtiğim zamanları hatırlatıyo. Büyük şarkı. Emeklerine sağlık...