Ah türkülerimiz gibisi varmı...bıkmadan dinleyebilirim

Veysel Baba Hep Seninleyiz Mekanın Cennat Olsun Türkülerin Bizi Mest Etti

Nur İçinde Yat Veysel Baba Maknın Cennet Olsun İnsan Hakkın Rahmetine Kavuşsada Eserleri Kalırlar

Ah zara ah

bi Mardinli olarak aşık dede yakıyor be rahmet eylesin

cok guzel bir yorum insani alip gidiyor koca ozan asik veysel yattigin yer nur olsun

“Uzun İnce bir yolda” rastlıyorum Aşık Veysel’e. Yol üzerindeki Çiğdem, Lale, Nergiz, Sümbül ve Mor Menekşe’leri gördükçe durup onları incitmeden seviyoruz birlikte. Övgüleri o yapıyor. Lale nadiren, fakat Çiğdem, Nergiz, Sümbül ve, ya bir çalı, yada bir taş dibinde saklanan minik Mor Menekşe’lerin bizim êllerde o güzel renkleri, zarafetleri, kokuları, utangaç, boyunları bükük mahçup güzellikleriyle her yerde öbek öbek saf tutarak baharı saygıyla selamlamalarını, helede Sümbülün o ince zarifliğini, daha uzaklardan gelen o muhteşem kokusuyla baharı müjdeleyişini hatırlayınca, özür diliyorum onlardan, demet demet koparıp topladığım için… Ve diğerlerinden…Gelincik, Pampal, Yogurt çiçekleri ve tüm Kır çiçeklerinden… Yola devam ediyoruz. “Yaşamla Ölüm” arasındaki o ince çizgiden öğütler veriyor bana, Yaşamayı sevmek kadar ölümün doğallığını, ve ölümden korkmamayı da öğreniyorum ondan. Dökmüyor dertlerini derin dereye, korkmuyor yaralarının Yüz olmasından, Gün gelip teninin toprağa karışıp toz olup gitmesinden, korkuyor tek bir şeyden, Yârinin yoz olup gitmesinden, çünkü kaygılı irakiplerinden… Sevgilerini, Sevdalarını, Aşklarını, Sevaplarını, Günahlarını alarak yürüyor dimdik, Tutmuyorum kollarından, biliyorum çünkü o çok iyi görüyor “Menzili” benden… Öpüyorum ellerini bu bilge İhtiyarın, uğurluyorum saygıyla onu o “Uzuun İnce Yol”una. O yürüdükçe, “Ulu bir Çınar” gibi büyüyor gözlerimde…Necati Avan (O, Ben ve Hayali)

mekanın cennet olsun büyük ozan büyük usta aşık veysel ruhun şaad olsun

azına yüreğine sağlık çook güzel türkü

çook çook çooookk güzel söylüyoo :D

ah ah ah ask ile

KESİNLİKLE___

mükemmel____ süpersin...ZARA____ TŞK EDRZ

Okadar anlam yüklü bir eser ki insanı duygulandırıyor. bir yare yazılabilecek en içli hikaye Aşık Veysel'i saygıyla anıyorum. Bir tanesin üstad. Sen toprağa karıştın ama eserlerin her daim yaşıyacak senide yaşatacak.