değişen ben değilim dönüşen savaş yaşlanmakla ıslanmak aynı şey:bir yağmurun gölgesinde ihtiyarlamakşimdi ölüm bile yetmiyor acılarımızı tartmaya dostlar alıngan bir sahili pinekliyorlar bir merhaba'yı bıçaklar gibi artık selamlaşmalardeğişen ben değilim dönüşen savaşartık zaman bile yetmiyor yaşadığımızı sanmayayine de ışıklar bu kenti güzelmiş gibi gösteriyor geceleri...geceler... yani Ahmet Haşim'in kafiyeleri....seni aklıma düşüren yerçekimi değil yalancı yıldızlar öyle uzaksın ki üflesem soğuyacaksın sarılsam okyanusbir aşka yetecek kadar ve anımsatacak kadar sebepsiz bir ölümü, acılarımız ve kafiyelerimiz var...işte hepsi bu kadar....

nasıl anlamlı nasıl derin