Mikayıl Müşfiq - "Tar"Oхu, tar, oхu, tar!..Səsindən ən lətif şe’rlər dinləyim,Oxu tar, bir qadar,Nəğməni su kimi alışan ruhuma çiləyim.Oxu tar!Səni kim unudar?Ey geniş kütlənin acısı, şərbəti,Alovlu sənəti!Gözləri qibləyə açılan hasarlı binalar,Dinləmiş əzəldən səsini.Papaqlı atalar, çadralı analar,Ötürmüş sayəndə köksünü:Düşmüşlər gah şirin, gah acı toruna,Sevinə-sevinə, qoruna-qoruna.Çarparaq Çargahın divardan divara,Yolçunu yolundan eyləmiş avara.Çalxalanmış dərələr, təpələr,Səs vermiş səsinə ləpələr.Oxu tar:fikrimdə oyansın,Baharın, Seyidin qəzəli;Oxu, tar, ruhlansınŞirvanın, Gəncənin mehriban gözəli!Damağdan düşənlər,Ürəyi şişənlər,İlkbahar seyrinə çıxmayan,Özünü dağların döşünə yıxmayanSinəsi dağlılar,Vəfasız bir eşqin dağınıq zülfünə bağlılar,Dəxilin olmuşlar,Qapında təsəlli bulmuşlar.Zilin var, vəsətin, bəmin var;Sənin də quşların dəmindən ayrılanBir özgə dəmin var.Səni də avara eyləmişDağınıq telli bir “zərəfşan”.Onunçün Segahın danışır,Pərişan, pərişan.Səsini dinləmişŞahların, xanların sarayı;Səninlə birlikdə inləmişƏsirlər alayı.Bə’zən də simlərin qəmləri ovudar,Olardın onların sirdaşıSən ey tar!…Gülləri əməkçi barmaqlar qanındanRəng alan xalçalar,Xalçalar üstündə uzanmışDodağı qönçələr,“- Hey, saqi, mədət qıl, soyudu şərabın,İncitmə könlünü bu xanexərabın!”Söyləyən tox sözlü şairlər,Həvəsdən doymayan ac gözlü şairlər:Nədimlər, Vaqiflər,Gözəllik sirrinə vaqiflərHep səni dinləmiş;Oxumuş, inləmiş.İndi də bizimçin oxu, tar!Səni kim unudar?Sən qulluq etmədin məscidə, axunda,Çalışdın, həyatı sevməyin uğrunda.Çoxları üzünə durdular,Könlünü qırdılar.Nə deyim o yekəbaşlara?!Çaldılar ruhunu daşlara.Üstündən bir qara yel kimi əsdilər,Səsini kəsdilər,Daşlandı çəkənlər nazını,Böyləcə qırdılar aşığın sazını.Sən xalqa “gül!” dedin.“Ey qüssə, öl!” dedin.Başladı məsciddə mərsiyə.Sarıqlı çıxınca ərsəyəQüssəmiz ölmədi,Xalqımız gülmədi.Ağladıq daima, ağladıq,Ey qədim aşina, ağladıq,Oxu, tar! Dəyişdi zamana,Bax indi radio səsinidağıdır cahana.Ey tarçı, çal, oxu!Könlümü al, oxu!Vur sazı döşünə, ey aşıq!Qalmamış nə əba, nə qaba, nə sarıq.Oxu ,tar! Alovlu izlərinƏcəba, neçə sıx dilbərinYasəmən üzünü pul kimi qızartmış?O sarı simlərin lisanıSalmazmı heyrətə insanı?Oxu, tar! Mən səndəİstənən havanı çala da bilərəm.Mən səndən bu günün zövqünüala da bilərəm.Sən bu gün silahsan əlimdə,Səni mən hansı bir hədəfəİstəsəm, çevirə bilərəm.Qəlblərdə gizlənən keçmişiBir yeni nəğmənin əliyləDevirə bilərəm!Oxu, tar!Fabrikdə, zavodda,Traktor başında.Bu saat qarşındaNə qədər adam var!Utanma, oxu, tar!Mə’dənli BakımınPambıqlı Gəncəmin,İpəkli ŞəkiminAcısı, şərbətiAlovlu sənəti.Oxu, tar, oxu, tar!…Səsindən ən lətif şe’rlər dinləyim.Oxu, tar, bir qadar!…Nəğməni su kimi alışan ruhuma çiləyim.Oxu, tar!Səni kim unudar?Ey geniş kütləmin şirini, şərbəti,Alovlu sənəti!..

This is not folk song, the is written by Cahangir Cahangirov

çok güzel bravo!

Selda ablaaaaa dizinde yatıyım, sen söyle, ucuyim semada kâh Azeri elinde kâh türki ellerinde!!!!

Hikayesiini bilen yazar mi, ben pek bulamadim.. uzaktan, kulaktan dolma bilgi haric bilmiyorum..

Mükemmel bir yorum.

süper bir şarkı harika

büyük sanatçıdan klasına yakışır bir yorum.tek kelimeyle mükemmel.