Yorumun gelmiş geçmiş en iyi ezgisi diyebilirim her dinlediğimde ağlatır beni...

Şu şarkıda, şu şarkıdaki şiirde anlatılan tabloyu zihinde canlandırınca, analara ve çocuklara yapılanları düşününce bütün dünyayı ateşe verme öfkesi bi tek bende mi oluşuyor..."Kan emmeyi öğrendin yaralarındanAğla şimdi..."

Bu düşüncede tek değilsiniz, masumların haykırışlarını duymayan tanrı da yerin dibine girsin...

yillar oncesine goturdu beni, abilerimiz ablalarimiz bu albumu dinletirlerdi bize. cocuklarin sokaklarda rahatca oynadigi, hayatin daha mutlu ve umutlu oldugu yillara goturdu beni. 30 sene gecmis off ulan off.

1990 Yılına götürdü. Sağolsunlar kardeşlerim. Özellikle Gülbahar ve Efkan

Eskimeyenlerden...

Tek bir yorumdan ötürü anlamı yüksek içerikler içeren bir ortadoğu bir müziğidir kendisi.