Ciwan Haco - Sî û Sê Gule (33 Gule) (Tevahî)(1)Ev çiya çiyayê mengeneyêDema li wanê roj davêEv çiya zarokêNemrûde dema li hember nemrûd roj davêAliyekî te berf digre, bergehaQetqase aliyekî lê siccade, milkê ecemêLi ser gusiyên cemedêLi ser avan kevokên revokKeriyê xezalan.û refên kewên gozel?Mêrxasî nayê înkarkirinDi serê yeke-yek de ew qet neKetin bin ji hezar salan vir ve zilamên vê derêAgahdarîya hatinê em ji ku der-hi bidinNerefê qulingane, evNe koma stêrane li ezmanDilê bi si û sê guleSi û sê kaniyên xwinê(2)Ji bin kas kîvroşkek rabûPişt belekZik çil-sipiBelengaz, ducanî kivroşkeke çiyêDil di dev de wisa rebenMeriv tîne tobêTenha, tenha bûn demBê qisûr. berbangeke tazî bûNihêrî ji sî û sisiyan yekDi zik de valahiya giran ya birçîtiyêPor û rih bûne bostekDi pêsîrê de sipîh.Mil qeydkirî nihêrî bi milên qeydkirîMêrxasekî kezebpola. nihêrhîCarekê li kîvroşka belengazCarekê li pişt xweFilînta wî ya delal hate bîra wî ku di bin balgîva wî de xeyidye,Hate bîra wî, caniya ku ji deşta heranê anîbûEnî bi moriyên şîn û beşSim sipîBeza, tolaz û reqsok,Mehîna wî ye qemer û seklawîÇawa firîbûn li ber xozatêEger niha weha bê çare û girêdayîWeha li pişt wî lûleke sarya hendefanBêçare,Ew dê bihata kuştinFerman bêhêvî bû,Êdi bila çavên wî, marzerikên korDilê wî, teyrên berata bixwara(3)Ez hatima kuştinLi gelîkî xalî .yê çiyê di dema nimêja sibê deRadikevimDi nav xwînê de bi dirêjayî?Ez hatime kuştinXewnên min ji şevan tarîtirKes napirse rewşa minCanê min distînin , bê ecelNikarim têxim tu pirtûkanPasakî sifre dayeHatime kuştin bê mahkeme. bê pirsKirîvo, halê min eynî weha binîvîseDibe ku bêjin riwayeteEv ne memikên gulîneGuleyen domdomêDi devê min de wesle wesle(4)Fermana kuştinê bi cih anîn.Mija hêşin ya çiyaÛ bayê sibê yê hinik û sivikNav xwînê de hiştin hiştinPaşê li wê derê tifing daçikandinLi paşilên me hûr nêrîn nihêrtinLê geriyan.Pişta min ya sor. malê kermenşahêTizbî û qotiya min birin û çûnHemû ji diyarî bûn ji ecemîstanêEm kirîv in merivên hev in û biXwîn girêdayê hev inBi gund û zevhiyên hember veXinamiyê hev in,Ji sedsalan vir ve,Cîranê hev in mil bi mil veMirîşkên me tevî hev dibinNe ji nezanîyêLê ji xizanîyêEm ji pasportê dilsar bûneEw e curmê sebeba qetla meÊdi navê me dê derkeve bi keleşiyê,îsatvanRêbirXayiniyêKirîvo halê min eynî weha binivîseDibe ku bêjin riwayeteEv ne memikên gulî neGuleyê domdomêDi devê min de wesle wesleDe lêxin lawo,LêxinEz bi hesanî nayêm kuştinDi kûçikê min de, hîn agirê venemirîÛ çend gotinên min heneJi keser, fama reBavê min çavên xwe dan li berRuhayêÛ sê birayên xwe jîSê darên spehî,Wekî sê çiyayên ji emrê xwe têrnebûyîBûnJi bircan. ji giran ji minaranDema kirîv pismam kurên êşiranLi hember guleyên fransî şer dikirinXalê min ya biçûk, nezifSimbêlên wi nû derketibûnDelalSiwarekî baîGotiye lêxin biranoRoja namûsê yeÛ hespa xwe rakiriye ser piyanKirivo halê min weha binivîseDibe ku wekî riwayet were fehmEm ne memikên gulî neGuleyê domdomêDi devê min de wesle wesleÇavkanî: gotinenstranan.com

Dest xweş mamoste

حلوه لايك